Kryteria oceny

Kryteria Konkursu Raporty Zrównoważonego Rozwoju (dawniej: Raporty Społeczne) koncentrują się na cechach, którymi powinny charakteryzować się dobre raporty z zakresu zrównoważonego rozwoju (społecznej odpowiedzialności biznesu, ochrony środowiska i zaangażowania społecznego, raporty zintegrowane). Zostały one wypracowane w oparciu o europejskie wytyczne raportowania The European Sustainability Reporting Association (ESRA) oraz zweryfikowane na drodze dialogu z ekspertami przeprowadzonego w 2008 roku.

Kryteriami kieruje się w swoich ocenach jury złożone z ekspertów zarówno z dziedziny ekonomii, ochrony środowiska, spraw społecznych, jak i społecznej odpowiedzialności biznesu,  które zachowuje niezależność oceny względem organizatorów.

Procedura oceny przebiega w dwóch etapach. W pierwszym każdy członek jury ocenia indywidualnie zgłoszone do konkursu raporty wg szczegółowych kryteriów w trzech aspektach: kompletności, zaufania i komunikacji. W drugim etapie, podczas posiedzenia jury odbywa się zebranie wyników indywidualnych a następnie wybór najlepiej przygotowanych raportów.

ASPEKT 1. KOMPLETNOŚĆ

Dobry raport zrównoważonego rozwoju (tj. raport z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu, ochrony środowiska i zaangażowania społecznego, zintegrowany) powinien umożliwiać czytelnikowi wyrobienie sobie całościowego obrazu działalności organizacji i jej skutków. Chodzi o to, by czytelnik był w stanie zobaczyć kompletny obraz organizacji: co robi, jaki jest zakres jej działalności i zakres raportu w odniesieniu do całości jej działań.

Kompletność obejmuje cztery obszary:

  1. Kluczowe skutki działalności firmy w aspekcie zrównoważonego rozwoju  (w trakcie oceny jury bierze pod uwagę istotność wykazywanych informacji związanych ze skutkami bezpośrednimi i pośrednimi działalności organizacji w aspekcie ekonomicznym, środowiskowym i społecznym oraz uzasadnienie ich wyboru i zakres podjętych działań) i  kluczowych interesariuszy  (jury bierze pod uwagę, czy autorzy raportu zidentyfikowali interesariuszy firmy oraz czy opisano procesy temu towarzyszące),
  2. Strategia społecznej odpowiedzialności biznesu (jury ocenia zaangażowanie organizacji w kwestię odpowiedzialności społecznej biznesu rozumiane poprzez m.in.  posiadanie strategii CSR oraz jej przedstawienie, integrację polityki CSR ze strategią biznesową firmy, a także wskazanie celów i mierników działań),
  3. Profil firmy i kontekst biznesowy jej funkcjonowania
  4. Podstawowe informacje o raporcie i procesie raportowania firmy.


ASPEKT 2. WIARYGODNOŚĆ

Czytelnik szuka w raporcie zapewnienia, że w organizacji funkcjonują struktury, procesy i mechanizmy kontroli umożliwiające prawidłowe przedstawienie informacji o skutkach jej działań. Mogą to być wewnętrzne polityki i systemy, posiadanie przez organizację odpowiedniego personelu, mechanizmów gromadzenia danych, systemów zarządczych, a także posiadanie celów, które mają doprowadzić do realizacji  idei zrównoważonego rozwoju. Czytelnicy raportu chcieliby móc określić, do jakiego stopnia przedstawiono dowody, że – tam gdzie jest to właściwe – systemy i informacje wewnętrzne zostały przetestowane, a w raporcie uwzględniono również poglądy podmiotów zewnętrznych.

Wiarygodność obejmuje sześć obszarów:

  1. Procesy zarządcze (jury ocenia, w  jaki sposób w raporcie przedstawiono wdrożone systemy zarządzania zrównoważonym rozwojem oraz czy w proces  zaangażowane jest wyższe kierownictwo),
  2. Proces angażowania interesariuszy (w ocenie raportu brane jest pod uwagę zarządzanie relacjami z interesariuszami, stopień wpływu opinii interesariuszy na funkcjonowanie organizacji, umożliwienie interesariuszom przekazania informacji zwrotnych względem raportu oraz sposób wykorzystania tych danych),
  3. Podjęte działania, ich wyniki i plany (jury ocenia w raporcie sposób prezentacji danych związanych z obszarem zrównoważonego rozwoju i społecznej odpowiedzialności biznesu, czy organizacja komunikuje również o wyzwaniach i nie unika danych niewygodnych (obiektywność przekazu) oraz czy określa plany i zobowiązania (na następny okres sprawozdawczy),
  4. Użyte wskaźniki i mierniki (jury ocenia w raporcie sposób ujęcia danych, czy użyte są dane ilościowe wspierające opisy jakościowe oraz czy poprzez użyte wskaźniki umożliwia się czytelnikom monitoring wpływu organizacji w kluczowych kwestiach  związanych z obszarem społecznej odpowiedzialności biznesu),
  5. Procesy audytu wewnętrznego (jury ocenia w raporcie czy organizacja przedstawia wewnętrzne mechanizmy audytu),
  6. Niezależna weryfikacja zewnętrzna (jury ocenia w jaki sposób organizacja potwierdza informacje zawarte w raporcie).


ASPEKT 3. KOMUNIKACJA

Komunikacja dotyczy tego, w jakim stopniu raport jest komunikowany zadeklarowanym docelowym czytelnikom. Jest to – przynajmniej częściowa – ocena technik przekazu wykorzystanych do komunikacji.

Komunikacja obejmuje sześć obszarów:

  1. Struktura logiczna (jury ocenia na ile struktura raportu jest przejrzysta, na ile ułatwia czytelnikowi poruszanie się po raporcie i wyszukiwanie interesujących go informacji),
  2. Jasność przekazu (jury ocenia język raportu i zrozumiałość przekazu),
  3. Zwięzłość (jury ocenia czy raport ma odpowiednią długość),
  4. Dostępność dla czytelników (jury ocenia sposób udostępnienia raportu odbiorcom),
  5. Atrakcyjność prezentacji (jury ocenia wygląd raportu, sposoby prezentacji danych i innowacyjność podejścia),
  6. Efektywność ekologiczna (jury ocenia czy w raporcie zostały zastosowane  ekologiczne rozwiązania w produkcji raportu).